Nou werd het wel eens tijd voor een nieuw stukje, mensen begonnen er bijna om te smeken. Maar dan moet je wel iets te schrijven hebben. En als ik niks bijzonders meemaak, is er weinig te schrijven.

Nouja, niks bijzonders, er zijn natuurlijk wel wat dingen gebeurd. Ruzies tussen Ieniemienie en mij, problemen in de relaties van anderen. Lijkt wel alsof elke relatie te lijden heeft aan winterdipjes ofzo. Gelukkig zijn de weekenden bij Ieniemienie wel ontzettend gezellig, dat was lange tijd de enige momenten dat we geen ruzie hadden. Het gaat ondertussen weer goed, door de problemen van anderen hebben we zelf geen ruzie meer met elkaar. Zo goed zelfs dat ik een nieuwe telefoon voor haar geregeld heb, een gloednieuwe Samsung E-330, leuk telefoontje.

Het gaat ook zo goed dat er een paar prettige veranderingen zijn. Nadat ik een keer heb mogen blijven slapen (in Ieniemienie’s bed en niet in de caravan), gaat dat vaker gebeuren. Nog wel appart slapen natuurlijk, maar ik mag niet klagen, het is een stap in de goede richting. Haar broer is nadat het uit ging met zijn ex een nieuwe meid tegen het lijf gelopen waar hij vanaf januari wat vaker in het weekend heen kan, zodat ik zijn kamer en bed kan gebruiken. Dan slaap ik in ieder geval alweer dichterbij Ieniemienie, aan de andere kant van de gang.

En ik lijk een stuk meer in het gezinsleven betrokken te worden. Aankomende Zaterdag reis ik weer naar Brabant om daar lootjes te trekken voor surprises, en dan ga ik Zondag avond weer naar huis. De surprises worden met kerst uitgereikt aan degene op je lootje, waar ik dus ook bij ben, en ook weer blijf slapen daar.

En het word nog beter: De volgende dag, ga ik weer terug naar huis, maar niet alleen, ik neem Ieniemienie mee, die bij ons thuis 2e kerstdag viert, ookal zal er weinig kerstgedachte zijn hier in huis, en die nacht hier in huis slaapt. En dat vind ik veeeel beter dan bij haar. Ik heb bij haar thuis niks te klagen, maar hier thuis, met mijn eigen omgeving, en een stukje meer vrijheid, vind ik toch vele malen beter.