Zo lees je een tijd geen stukje van hem, en zo verschijnt er binnen een week 2 keer een stuk. Maar er was dan ook wat te schrijven. Zaterdag was het weer zover, Marc z’n wekker ging weer om 6 uur, tijd om eruit te gaan, te douchen, eten en dan richting station. Er wel op gelet dat mijn fiets ergens anders stond, zodat die niet gesloopt kon worden, maar vergeten te letten op welk kaartje ik moest hebben. Dus Marc had weer een kaartje met korting terwijl die nog geen korting had eigenlijk. Gelukkig niet voor 9 uur gecontroleerd, dacht er pas aan op de terugweg. Dat was wel weer geluk hebben.

Ik had een half uur reistijd extra ingepland op de heenweg omdat ik nog een en ander moest kopen, Maar in Utrecht was is iets te vroeg, zodat ik ongepland bloemen kon uitzoeken en kopen en ook in Den Bosch, waar ik normaal moet rennen om de trein te halen, kon ik naar de Etos en met 2 minuten tijd over de trein pakken. Gevolg was wel dat ik een half uur te vroeg in Oss was. Maar geen probleem dacht ik, het is droog, ik loop wel, tenslotte al eerder gedaan. Terwijl ik liep sms verstuurd, ben te vroeg, maar blijf maar thuis, ben al onderweg.

 

*Opties > Verzenden. Moment geduld… PLING. Bericht verzonden*

 

Toet Toet!

 

Nog geen seconde nadat ik het bericht had verstuurd, komt er een auto voorbij, richting het station. Daarin zwaaiende mensen die ik herken, mijn ‘zwager’ en zijn vriendin. Ze zullen me toch niet komen halen? Maar ze rijden door. Ik wacht even, maar ze komen niet terug, dus zal wel goed zijn, ik loop door. Toet toet! Zijn ze weer. Zwager afgezet op het station en de zus van zijn vriendin opgehaald. Was wel grappig, die herkende ik meteen met haar oranje haren, die zat net bij mij in de trein. Zuster was gekomen om samen met de zus van mijn zwager hun moeder een schoonheidsbehandeling te geven. Heb het resultaat gezien, jaren zijn er vanaf gewassen.

Ik neem natuurlijk niet voor niets bloemen mee. Ieniemienie’s moeder vierde haar verjaardag. De hele dag een hoop visite, ‘s avonds gek genoeg een hoop mensen die ik kende. Gezellig appelflappen gemaakt met Ieniemienie (best lekker al zeg ik het zelf), film gekeken met Ieniemienie en **BlaBlaBla**. Na het eten (Supertjes… das een bak patat met eronder een snack) was het nog even rustig en toen begon het langzaamaan drukker te worden. Een tijdje beneden gezeten bij mensen die ik voor een groot deel al wel kende, de overbuurvrouw waar ik een keer bij heb opgepast, ooms en tantes, gezellige boel. Beetje gedronken, en ik was nog moe van de hele week werken, dus rond half 1 was ik het eigenlijk wel zat, ik wou best eens gaan slapen. Ook Ieniemienie was moe en wou naar bed, maar dat was een probleem, want ik zou in haar bed slapen, en zij op een matras in de huiskamer. Waar nu nog een hoop visite was, en een hoop sigaretten rook. Een tijdje zitten wachten, en ons afgevraagd of we het zouden durfen te vragen… Ik was moe en vrolijk genoeg om het te vragen, maar dat was geen optie, dus maar niet gevraagd. Op een gegeven moment had Ieniemienie genoeg moed verzameld en riep haar moeder apart, terwijl ik bij de visite bleef om mijn biertje te bestuderen. Ieniemienie uitgelegd dat ze moe was en naar bed wou en of ze ALSJEBLIEFT bij mij mocht slapen. Normaal had ik niet verwacht dat het zou mogen, en toen ik aan het bestuderen was eigenlijk ook niet. Toen haar moeder even later terug kwam, meende ik een vage glimlach te zien bij haar, maar die was wel heel vaag en onzeker, dus het bleef spannend. Ook Ieniemienie hield de spanning erin, maar uiteindelijk bleek het volgende zich in de kamer naast de visite te zijn gebeurd.

*Ieniemienie ging op de stoel bij de computer zitten en keek haar moeder zielig aan*
Ieniemienie: Mag ik alsjeblieft gaan slapen?

Moeder: Hoe doen we dat dan?

Ieniemienie:Laat me alsjeblieft bij Marc slapen… Ik ben bekaf
*Moeder zucht*

Moeder: Pak maar matras van de zonnebank dan.

 

9 maanden nadat we elkaar voor het eerst zagen, en dus na 9 maanden (met daarin een tussenpoosje) iets met elkaar te hebben, mogen we eindelijk op 1 kamer slapen. Waarschijnlijk was het de bedoeling dat er iemand in het bed ging liggen en de ander op een matras op de grond, maar dat hebben we maar gelaten voor wat het was, het was tenslotte niet gezegd. Dus matras uit haar bed werd naast het matras van de zonnebank in de kamer van Ieniemienie op de grond gelegd en zo hadden we een gezellig twee-persoons matras gemaakt. **Zoetsappige Censuur**

De volgende dag lootjes getrokken voor de kerst, stukje film gekeken, eigenlijk weinig.

Voor mijn gevoel veel te vroeg werd het avond, veel te snel tijd om te eten, veel te snel tijd om naar huis te gaan. De geweldige dagen zaten er weer op, het gewone leven begon weer. Met de auto weg gebracht naar het station, waar een man tegen gesloten schuifdeuren liep en een groepje mensen op het perron stond te schelden op de NS. Een trein was op het station gestopt, had een halve minuut daar met open deuren gestaan en terwijl een man nog instapte de deuren dicht gedaan, met de man ertussen. Een aantal mensen van binnen in de trein en van buiten drukte op de knoppen om de deur open te doen, maar ik weet uit ervaring dat die het niet doen als de trein al gaat rijden. Uiteindelijk kregen ze de deuren open, de man naar binnen, maar de trein ging rijden en de redders van de man stonden nog op het station, zij waren het mopperende groepje. De trein erna stapte ik in, zonder klem te komen zitten maar de trein was wel te laat, en terwijl het groepje een conductrice aanklampte om te klagen over de intercity waarin de man klem kwam te zitten en de vertraging, droomde ik weg over een geweldig weekend. Ik miste zoals verwacht mijn volgende trein, doordat mijn eerste trein te laat was, terwijl ik nota bene 5 stappen hoefde te zetten op dat station, ik kwam uit de trein op perron 4a, en moest op 3a zijn. Maar de trein die ik moest hebben was net weg. Marc had dus een half uur de tijd om rond te lopen op het station. Bus kruidnoten gehaald, flesje Dubbel Frisss en een koffie, en uiteindelijk weer thuis aangekomen. **Zoetsappige Censuur**

Vandaag weer moeten werken, het leven gaat weer verder, alsof er niets gebeurd is in het weekend. Ik ga zo weer mijn bed in, waar ik weer alleen slaap. En dat zal de komende nachten ook zo blijven, in mijn bed zal ik voorlopig alleen slapen, in ieder geval tot 2e kerstdag, want dan slaapt Ieniemienie hier bij mij thuis, misschien wel in mijn bed, naast mij.