Ieder jaar denk ik aan je, aan hoe het had kunnen zijn.
Ieder jaar lees ik over je, en bekijk je foto’s met pijn.
Pijn in mijn hart en tranen op mijn wangen en in mijn ogen.
Zo kort was je in mijn leven, het is niet te geloven.

Ieder jaar denk ik aan je, vooral op je verjaardag sta ik er bij stil.
Slechts een paar maanden mogen leven, wat is het leven soms kil.
Je hele leventje geleefd binnen ziekenhuis muren,
Nooit de kans gekregen om het leven te avonturen.

Als mijn zusje heb ik je nooit leren kennen.
Dat is een idee waar ik nooit aan zal kunnen wennen.
Dat ik een zusje heb die uit mijn leven is geroofd,
Wiens levenslichtje te vroeg is gedoofd.

Als kleine jongen liep ik in het ziekenhuis rond zonder de weet,
Dat jij ergens in dat ziekenhuis keihard voor je leven streed.
Met mijn, jou, onze ouders aan je zijde,
Moest jij, mijn zusje, staken met strijden.

Het is pure ironie, dat ik mijn eerste stappen loopte,
In een ziekenhuis waar onze ouders voor jou leven hoopte.
Dat ik lachte en plezier kon hebben,
Terwijl bij onze ouders de hoop langzaam moest weg ebben.

Ieder jaar, tussen je verjaardag en kerst.
Zijn mijn gedachte naar jou het verst.
Het is die tijd van het jaar,
Dat ik de confrontatie met mezelf zoek en mezelf niet spaar.

Het is die tijd dat ik extra aan jou ga denken,
Dat ik besluit extra aandacht aan jou leven te schenken.
Dat ik over je leven ga lezen en je foto’s bekijk
En al lezend in tranen bezwijk.

Tot nu toe gaat dat ieder jaar op die manier,
En ben je even in gedachte dichterbij hier.
Praat ik tegen je en daarna voelt alles weer goed.
Maar ik vind dat het dit jaar anders moet.

20 jaar had je nu geweest, en vast een pracht van een meid.
Vierde je met mij en onze ouders de fijne kerst tijd.
Hadden we kado’s en luxe eten en vierden we feest.
Maar helaas is er voor jou nooit een kerstmis geweest.

Dus nu, 20 jaar nadat je bent geboren,
20 jaar ook nadat we je verloren,
Vond ik het tijd om iets speciaal voor jou te maken,
Zodat ik je voor altijd zichtbaar bij me kan dragen.

In mijn hart en in gedachte ben je altijd aanwezig, al heb ik je nooit echt gekend.
Ik zorg ervoor, dat je vanaf dit jaar ook op mijn huid zichtbaar bent.

Tekst en foto: December 2007