Het had zo’n leuk weekend kunnen worden, zou zondag eindelijk weer naar Ieniemienie gaan, haar eindelijk weer zien. Ik weet het, ik heb haar vorige week nog gezien, maar toen heb ik zo weinig tijd voor haar gehad door die deur, en toen was het ook niet zo gezellig natuurlijk. Dus had nu eindelijk weer een leuk weekend kunnen worden.

Had gekund ja…

Zondag was ons hele gezin daar uitgenodigd, alles al geregeld, we zouden elkaar allemaal ontmoeten op het station, met z’n viertjes de trein pakken en in Brabant worden opgehaald. Alles was geregeld en geplanned, maar natuurlijk word er roet in het eten gegooid…

We krijgen een nieuwe keuken, dat weten we al een tijdje, maar we wisten nog niet wanneer. Maar ze belde vanochtend van de woningbouw, ze komen maandag de nieuwe keuken plaatsen. Maar omdat we een deel van de oude keuken houden, moeten we wel zelf de huidige keuken afbreken. Dus zondag, de dag dat we weg zouden gaan, moeten we de hele keuken afbreken. Dus geen Brabant voor ons dit weekend. Volgend weekend kan ook niet, mijn moeder gaat voor haar werk met een gezin mee op vakantie naar Griekenland, en komt pas volgende week Vrijdag terug. Dus de planning is nu, naar Brabant op de 18e. Nog dik 2 weken wachten dus. En de 23e of 24e heb ik nog die verjaardag van Ellen, waar ik nog steeds niet over uit ben of ik nou wel of niet wil en kan gaan. Ik weet het allemaal niet meer.

Vandaag nog een keer genaaid door de woningbouw. Ik wou me inschrijven als woningzoekende. Ik had daar mee gewacht, inschrijven is regio gebonden, en als alles goed gaat woon ik over een paar jaar niet eens meer in deze provincie. Maar goed, je weet nooit wat er gebeurd, en ik wil denk toch ook niet nog 10 jaar thuis wonen, dus moet me toch inschrijven. En de wachtlijst kan oplopen tot 4 jaar, dus kan maar beter meteen inschrijven. Dus ik schrijf me, op internet, in als woningzoekende in deze regio. Automatische machtiging gegeven, geregeld. Alleen even binnen 3 weken naar de woningbouw gaan met je identiteitsbewijs en inkomstenverklaring. Dus ik plan al de hele week om daar heen te gaan, kan niet even na werk langsgaan, dus moest wel vandaag, nu ik toch vrij had genomen. Gister laat geworden, dus was vandaag pas vrij laat wakker, snel kopietjes gemaakt van alle papieren en naar de woningbouw. Bleek mijn inschrijving op internet voldoende te zijn geweest, die gegevens controleren ze pas als je een huis krijgt. Dus voor Jan met de korte achternaam erheen gereden.

We hadden net visite, beneden spelletje Cluedo gespeeld, Ieniemienie was toch werken. Maar blijkbaar was ze vroeg klaar, of ik dacht dat ze tot laat moest werken, in ieder geval heeft ze me geprobeerd te bellen, maar natuurlijk ben ik weer zo stom om mijn telefoon boven te laten liggen. Ze heeft me zelfs op vast gebeld, dus ze wou me echt heel graag spreken denk ik. Krijg haar niet meer te pakken nu, ze zal al wel slapen, of boos zijn ofzo, ze was al niet zo blij over Zondag.

En ik? Ik had het best gezellig net beneden, maar voel me nu alleen, en vreemd leeg. Ik mis Ieniemienie, en het idee dat ik haar niet binnen 2 weken zie maakt het er absoluut niet beter op.

Denk dat ik maar ga slapen ofzo, heb nergens zin meer in. Misschien dat ik maar een borrel pak, hoef voorlopig toch nergens meer heen…