Het is weer eens tijd voor een persoonlijk stuk. Ik ben natuurlijk ondertussen al een ruime maand 21, volwassen naar het schijnt. Voelt niet anders dan 20.
Hoewel…
Het gaat heel goed tussen mij en Miss Piggy, en dit voelt zo goed dat we ons gaan voorbereiden op de volgende stap, samenwonen. Ja, ik ben inderdaad snel met die keuze, afgelopen weekend 8 weken samen, maar ik zie het helemaal zitten. 21 jaar oud voelt dan misschien niet heel anders dan 20, maar 21 met Miss Piggy voelt wel heel anders en beter dan 20 zonder haar of met een ander. Door Miss Piggy voel ik me niet direct ouder, maar wel volwassener. Ik heb een meid waar ik echt mijn leven mee wil delen, en eigenlijk het liefst zo snel mogelijk elke dag van mijn leven mee wil delen, in ons eigen huisje.
Nu ik een maand 21 ben, wil ik ook afstand nemen van mijn liefdesverleden, en met name de woorden die ik erover heb gesproken, zowel de goede als de kwade. Want het word nu een cliché, dat het met Miss Piggy beter voelt dan met Ieniemienie lijkt een dikke cliché, maar het is wel zo. En waarom cliché? Van elke vriendin leer je wat, en die kennis neem je mee, die komt van pas bij de volgende vriendin. Wat mij betreft is elke vriendin een beetje beter, je herkend problemen soms vooraf, en kan daar rekening mee houden bij je keuze of je wel of niet iets wil beginnen met die persoon. Wat dat betreft is elke nieuwe relatie beter dan de vorige. Dus zo cliche vind ik het niet als ik zeg dat Miss Piggy een betere vriendin is dan Ieniemienie.
Ik heb terug zitten lezen hoe ik over Ieniemienie dacht, en dat was op dat moment ook zo, maar dat was niet lang, en lang niet zo vertrouwd als met Miss Piggy. Miss Piggy is een meid die niet langzaam mijn leven binnen is gewandeld en waar langzaam gevoelens voor zijn ontstaan. Miss Piggy is een meid die mijn leven binnen is gerend, het ene moment was ze er niet, het andere moment is ze je hele leven, eigenlijk in een fractie van een paar dagen, praktisch een halve week. Uiteindelijk heeft het 2 weken geduurd om te doen wat ik na 2 dagen al wou, samen zijn met haar. Wat toen niet kon omdat ze gewoon een vriend had nog, die zo stom was om zich een paar maanden op te sluiten op Ameland, heel veel kilometer, een stuk zee en een stuk land verwijderd van zijn vriendin, die hem in totaal 5 dagen heeft gezien voordat die stumpert zich afzonderde voor werk op Ameland. Maar dat terzijde. Miss Piggy kwam mijn leven binnen en veroverde mijn hart, en dat vrijwel meteen. En daar zit meteen het cliché, het voelt allemaal beter en vertrouwder dan met bijvoorbeeld Ieniemienie. In het begin was alles ook goed tussen haar en mij, en wat ik schreef was op dat moment ook waar, ik hield echt van haar ja, maar wat ik voor haar voelde haalt het niet bij wat ik nu voor Piggy voel. Bij Ieniemienie was ik niet mezelf, en dat was misschien mijn schuld, maar je kan het ook van een andere kant bekijken. Ik moet een reden hebben gehad, een aanleiding dat ik niet mezelf kon zijn, dingen voor me hield en niet open was. Met Mel heb ik dat helemaal niet, ik durf te zeggen wat ik denk, en zeg het ook. Ik voel me meer gewaardeerd om wie ik ben en hoe ik ben. Ik ben misschien niet de makkelijkste, maar het voelt fijn dat ik niet degene ben die alle moeite doet, maar dat er ook eens moeite voor mij word gedaan. Wat dat betreft was Ieniemienie een liefde van niveau 2 en is daar niet bovenuit gekomen, Ilona van niveau 1 met uitschieters naar 2, en Miss Piggy echt niveau 3, en dat is nog maar het begin. Met school ben ik nooit verder gekomen dan een niveau 3 opleiding, dus ik zit nu precies op stand, en eigenlijk heb ik een meid boven mijn eigen niveau, dus ik ben echt een lucky bastard.
Mede daarom, omdat ik nu dingen voel voor Miss Piggy, waarvan ik het begin van mijn relatie met Ieniemienie heb gezegd dat ik ze voor Ieniemienie voelde, wil ik afstand doen van die woorden tegenover Ieniemienie. Op dat moment meende ik dat misschien, maar nu allang niet meer. Ik walg van de slijmerigheid die ik op mijn site heb gezet over Ieniemienie, en het scheelde een haartje of ik had alles weggegooid van mijn site, wat over Ieniemienie gaat. Maar omdat ik dan ook teveel van andere dingen weggooi, leuke herinneringen die niks met haar te maken hebben, doe ik het niet. Maar ik meen er geen woord meer van, en ik wil definitief breken met dat verleden, en geen Ieniemienie meer in mijn leven, op geen enkele manier. Wat er op deze site over haar staat is verleden tijd, uit een lang verleden leven. Ik ga me concentreren op de toekomst.
Een toekomst waar niet alleen samenwonen, maar ook trouwen in het vooruitzicht is. Nee, ik heb nog geen datum of bloedserieuze plannen, maar ik wil het wel. Ook al zijn mijn ouders gescheiden, net als de ouders van Miss Piggy, en ook al is haar moeder er serieus op tegen, dit is mijn leven, waar ik ONS leven van wil maken, en ik vind dat trouwen daar bij hoort. Dat klinkt en voelt beter dan geregistreerd partnerschap of samenlevingscontract. Trouwen IS geregistreerd partnerschap, je bent partners en dat staat geregistreerd. En je leeft samen, en beloofd dat te doen tot de dood jullie scheid, en ook dat staat op papier, dus je tekent als ware een contract om samen te leven. En met trouwen heb je dat kleine extraatje, het is niet meer je vriendin, maar echt je vrouw. En daar ga ik voor.
Ook het onderwerp kinderen gaat kriebelen, een Mini Marc of Mini Piggy lijkt me geweldig, maar natuurlijk ook een ontzettende verantwoordelijkheid. Maar zo ver is het nog niet, eerst samenwonen, en daarna zien we wel verder.
En voordat we zo ver zijn, gaan we eerst nog even 3 weken werken, en dan vakantie houden. Mijn vakantieplannen waren al niet veel, en nu waren ze nog minder. Zandvoort gaat niet door, vanwege teveel gezeik erom is het afgelast, en ik had er toch al geen zin meer in. En nu kan ik ook al niet meer, want ik heb wat anders te doen. Eerst samen met mijn vader de tuin opknappen, en daarna ga ik samen met Miss Piggy, voor het eerst in mijn 21 jarig bestaan, alleen op vakantie. De bestemming van dit jaar is binnenlands en toch exclusief, Almelo, Preston Palace. Dat word 3 nachten lang genieten van een mooie hotelkamer, onbeperkt lekker eten en drinken en gewoon lekker genieten van de rust en elkaar. Ik weet zeker dat het leuker en gezelliger word dan de eerste en laatste keer dat ik er was.
Een gedoe was het wel. Eerst kijken welk weekend we konden, dan proberen te reserveren. Natuurlijk probeer ik dat dan net op een moment dat ze natuurlijk dicht zijn voor reserveringen, op een Zondag, en nog avond ook. Gaat niet lukken, Dus gister ochtend meteen gebeld. Weekend dat wij wouden kon niet, alleen voor 2 nachten, en dat wou ik liever niet. Dus weekend erna, ja, dat kon wel. Reservering bijna rond, wou de Preston Palace reserveer mevrouw onze leeftijden. Nou, simpel, 17 en 21. Oei, en dat is een probleem. Ze hebben namelijk een leeftijdsgrens. Jawel, een hotel voor jong en oud, maar wel een leeftijdsgrens van 20 jaar en ouder. Moest de mevrouw toch even over overleggen. Uiteindelijk mocht het dan wel, maar ze moest erbij zeggen dat het een zeldzame uitzondering is. Waarschijnlijk alleen omdat ik 21 ben en dus min of meer als haar voogd toegewezen ben denk ik. Dus we hebben gereserveerd, en laat dat net het weekend zijn dat we 13 weken / precies 3 maanden samen zijn. Over toeval gesproken.
Ik heb er zin in! 
