10-10-2017: Al het onderstaande is voor een laatste keer door de censuur gegaan, en zodoende in zijn totaliteit, ook de stukken die van internet verdwenen waren, teruggeplaatst. Niet om na 7 jaar nog uit te halen naar haar of uit andere kwade bedoelingen. We hebben elkaar sindsdien nog een enkele keer gesproken en het zo goed en zo kwaad mogelijk uitgepraat. Het was een levensles. Inmiddels hebben we het achter ons gelaten en is ze getrouwd met iemand anders dan de man bij wie ze na mij introk, met 1 of 2 kids van zichzelf.
Tot zover de update na 7 jaar.
Laatste rectificatie. Gister ben ik ‘effe’ heen en weer geweest naar Zwolle om de laatste stap te zetten. Het teruggeven van elkaars spullen. Nu dat gebeurd is, wil ik het achter me laten. Miss Piggy wil me duidelijk niet meer spreken en ik vind het niet bij mezelf passen wat ik heb geschreven. Dus ik haal het bij deze weg. Ik vind het niet bij mij passen om op die manier, min of meer over iemands rug, mijn grief te halen. Dat is niet mijn stijl.
Mensen, bedankt voor jullie steun in een van de moeilijkste tijden in mijn leven.
Zaterdag 9 December 2007.
Rectificatie 2: Onderstaande rectificatie schijnt nogal boos en sarcastisch over te komen. Ik geef toe dat het in sommige opzichten sarcastisch bedoeld is, maar dat neemt niet weg dat ik haar echt alle geluk gun. Wie mijn reacties op andere leest bij onderstaande rectificatie, wat zowat een hele chat is geworden, zal dan hopelijk ook zien dat ik het echt meen. Ik meen het uit het diepst van mijn hart dat ik niks liever wil dan haar gelukkig zien, ook al is het niet met mij zoals ik graag had gewild. Ook al lijkt door het sarcasme dat ik het niet meen, ik meen het wel. Waarom dan het sarcasme? Omdat de hele situatie sarcasme uitstraalt. Ik bedoel het echter niet kwetsend, eerder satirisch. Ik gun haar alle geluk ondanks de pijn en verdriet die het bij mij heeft veroorzaakt en hoop dat ze in Ronald de ware heeft gevonden. Ze is altijd lief voor me geweest en ik heb het gevoel gehad speciaal te zijn en heb me geliefd gevoeld. Omwille van de Miss Piggy zoals ik haar gekend heb verdiend ze haar geluk en ook al denk ik niet dat hij die ene voor haar is, ik hoop het wel voor haar. Ik meen het dus vanuit het diepst van mijn hart, veel geluk! En als iemand een probleem heeft met dit stuk, bied ik bij deze mijn oprechte excuses aan. Het is absoluut niet kwetsend bedoeld.
Als ik een krant had geweest had dit rectificatie geheten. Het onderstaande stuk met de titel Kapot is met heel mijn hart en ziel geschreven, maar ik kom er op terug. De omstandigheden lijken toch net wat anders te liggen dan verteld, maar eigenlijk wel zoals verwacht. Ze is bij degene in wiens situatie ze zichzelf herkende. Bij wie de twijfels rondom haar relatie met mij verergerde. Ik ga me niet verlagen tot een niveau dat ik mensen ga afzeiken, en eerlijk gezegd heb ik daar ook verder geen behoefte aan hier. Vreemd genoeg ben ik wel blij nu, mijn verdriet is in ieder geval in 1 klap helemaal over. Misschien dat de andere gevoelens ook gaan liggen na Vrijdag en ik kan stoppen met de kalmerende middelen.
Dus, Miss Piggy, ontzettend veel geluk met je 13 jaar oudere vriend. Ik hoorde dat je het rustig aan wil doen, dus doe het vooral rustig aan na de plannen die jullie al hebben gemaakt voor de komende maanden, de samenwoon plannen, trouwplannen en kinderplannen. Ik wens jullie het grootste geluk, maar dat zal wel lukken aangezien je een week geleden nog van me hield en verdriet had, maar nu helemaal gelukkig bent met hem. Dan zal hij wel heel bijzonder zijn. Ik zal je na Vrijdag waarschijnlijk nooit meer zien of horen, aangezien je er alles aan doet om me uit je leven te werken door middel van ander telefoonnummer en MSN adres, en ik denk niet dat je aan mij zal denken als je de trouw en geboortekaartjes rond gaat sturen. Dus Miss Piggy, en Ronald, van harte gefeliciteerd met de relatie, Miss Piggy in het bijzonder gefeliciteerd met het feit dat je nu toch een beetje moeder bent. Ik weet dat dat je ultieme droom was die ik met je naleefde, maar nog even mee wou wachten. Gelukkig voor jou tref je iemand die al een kind heeft en ook al een huisje, zodat je alsnog kan samenwonen, al is het niet met mij, zoals je had beloofd had. Maar dat maakt allemaal niet uit, als jij maar gelukkig bent Miss Piggy.
En het grappigste is nog wel dat ik het allemaal meen ook.
Het beste en veel geluk met z’n drietjes.
Dinsdag 4 December 2007.
Kapot
In een wanhoops poging Miss Piggy te laten weten hoe ik me voel, schrijf ik dit stuk. In een poging om mijn verdriet te verwoorden, om te proberen mijn verdriet een plaats te geven en van me af te schrijven. Want de droom die ik naleefde, samenwonen met Miss Piggy, is voorbij. Het is uit. Ik voel me machteloos, omdat ik haar met rust moet laten en haar toch nog zoveel te vertellen heb. Voor mij zo plotseling is alles over, definitief. De redenen doen er hier niet toe en ik wil al helemaal niet dat mensen haar aan gaan vallen, want het is een lieve meid en ik hou nog ontzettend gruwelijk veel van haar. Al was het niet de bedoeling ooit nog zielig te gaan doen op deze site, ik moet het toch ergens kwijt. En haar moet ik de rust gunnen en dat accepteer, respecteer en doe ik dus ook. Dus toch een zielig stuk. Maar aan de andere kant, wie had er ook ooit verwacht dat het over zou gaan.
We waren in de wolken, ik tenminste wel, en niks leek ons uit elkaar te kunnen houden. Samenwonen, trouwen, kinderen, allemaal dingen waar we mee bezig waren, en de eerste stap zou al binnen de 100 dagen gezet worden. Een eigen huisje, ons eigen huisje. Het mocht niet zo zijn, ik sta er alleen voor. En ondanks alle steun van mijn ouders, die er ook kapot van zijn, en vrienden, voel ik me toch alleen en leeg. Vandaag verplicht een dag vrij genomen. Toen ik het definitieve besluit gister hoorde ging ik zo over mijn toeren dat ik heb gehuild in de armen van mijn broertje. Die jongen kon ik vroeger wel schieten af en toe, maar gister was hij er, al die tijd, armen om me heen en troostend
**Zoetsappig censuur van een woord of 370 **
Ik hoop dat je van je rust geniet en nog aan me denkt. En hoop dat je inziet dat ik er nog voor je ben, dat je nog terug kan als je twijfels gezakt zijn.Ik zal niet als een hondje achter je aan gaan lopen, maar weet dat ik je mis, en het nog niet te laat is om een streep te zetten door de afgelopen dagen. Om de eerste stap te zetten in de richting van wat we allebei wouden, een eigen huisje, een stap dichter bij de kinderen die jij zo graag wil, en ik nu meer dan ooit. Iets dat ons voor altijd met elkaar verbind.
**Zoetsappig censuur van een woord of 140 **
En het schrijven van dit stuk heeft niks geholpen. Ik voel me nog steeds rot.
