Zo, de kerst vakantie zit er weer op, de kerstboom is weer opgeruimd en de enige plek in Nederland waar het echt sneeuwde, hier op het altijd coole koele Marcotics, is ook weer sneeuwvrij gemaakt. De champagne katers zijn uitgeslapen, de beste wensen gedaan en de goede voornemens alweer vergeten. Kortom, het nieuwe jaar is begonnen. Maar voordat we 2006 helemaal achter ons laten, blikken we samen terug naar het einde van mijn 2006.

Het einde van mijn 2006 stond bijna helemaal in het teken van de surprise. Een surprise is eigenlijk bedoeld als leuke manier van inpakken van de kado’s, al dan niet met een beetje smerigheid erbij om het leuk te houden. Voor mij is het een manier om te kijken of ik iets leuks kan maken op werk. Vorig jaar een kluis, dit jaar een huis. Helaas was dit jaar niet zo’n succes. Het resultaat vind ik persoonlijk prachtig, maar er ging veel en veel te veel tijd in zitten. Steentjes maken met schilderstape, een stanleymes en spuitbussen is geen pretje, en kost heel erg veel tijd. Een dag voordat het af moest zijn, was het eindelijk klaar. Volgend jaar doe ik dat echt anders.

23 December, de dag van het concert van de Blue Man Group, een stel blauwe mannetjes (geen Smurfen) oorspronkelijk uit Amerika, maar uitgegroeid tot een wereldbrede hype. En nu zijn ze in Amsterdam, en 23 December waren Ieniemienie en ik erbij.

De reis ernaartoe was een hele aparte. In de trein zaten we het laatste stukje bij een tienerhoertje en haar tienerpooier, het ene moment nog ‘professioneel’ pratend over een lastige klant, het andere moment als echte tieners liedjes via Bluetooth naar elkaars telefoon aan het sturen. In Amsterdam hebben ze een eigen taxi regeling, bij het station staan een lading taxi’s en als je geen gelazer wilt met de chauffeurs, stap je in de eerste de beste taxi die vooraan staat. In ons geval was dat een jonge medelandse man, zonder meter, die het leuk vond om te vertellen dat hij het een en ander had gedronken. Zijn stratenkennis bleek ook al niet zo goed, want iets dat je in 10 minuten met de fiets kan doen, koste hem een kwartier. Het voordeel van een taxi zonder meter, is dat de chauffeur alles kan vragen voor het ritje, wat hij dan ook deed. 20 Euro voor 10-15 minuutjes. Kassa, snel verdiend.

In het gebouw waar de show gehouden zou worden werd er natuurlijk genoeg Blue Man Group Stuff verkocht, waar je anders niet aan kan komen, tenzij je een credit card hebt en het uit Amerika laat overkomen. Het koste natuurlijk veel moeite om niks te kopen, maar het is gelukt, Ieniemienie heeft me weten in te houden.

Terwijl ik me eigenlijk nog stond te verlekkeren aan al die Blue Man Goodies, begonnen er al mensen te lopen richting de zaal, dus liepen wij ook maar die kant op. Heeft iemand de uitreiking van de Gouden Loekies gezien? Dan heb je de Blue Man aan het werk gezien, en de zaal gezien waar Ieniemienie en ik zaten. Een zaal met een lekker formaat, niet te groot en niet te klein, en oplopend zoals in de bioscoop, zodat iedereen over elkaar heen kijkt. De hele show was al grappig voordat die begon. Mensen hebben een kapitaal betaald om eersterangs kaartjes te bemachtigen, waarmee je lekker dichtbij zat. En ik dus ook voor de kaartjes van Ieniemienie en mij. Het verschil tussen mij en al die andere goed betalende kaartjes is, dat ik graag vooraan wou zitten, en de rest deed omdat ze nou eenmaal teveel geld hebben. En wat doen mensen die teveel geld hebben? Laten zien dat ze teveel geld hebben. En hoe doen ze dat bij een voorstelling of concert? Inderdaad, pak of galajurk aan, zodat iedereen kan zien dat ze rijk zijn, of doen alsof ze dat zijn. En dat, beste mensen, moet je niet doen bij de Blue Man Group. Want wat krijg je voor je eerste rangs kaartje? Een plaatsje vooraan. En dat zijn niet per definitie de beste plaatsen voor duur doende mensen.

Blue Man Group drumt namelijk met verf, en dat wil het publiek wel eens inspatten. Niet dat je er erg vies van word hoor, want…

De eerste 6 rijen krijgen een doorzichtige plastic poncho. En dat was heel grappig om te zien. Komt er een vrouw in een mooie jurk, zoekt haar plaatsje op rij 2, en ziet over haar stoel een plastic poncho. Moet ze, met haar te dure jurk, in een poncho gaan zitten. Ideaal vermaak voor Marc, die met zijn eerste klas kaartje veilig op rij 8 zit, net buiten de Blue Man vuurlinie.

Na het lachen om de eerste 6 rijen loopt de zaal al snel vol. En hoewel ik zeker wist dat de hele zaal was uitverkocht, blijven de 4 plaatsen voor ons tot op het laatste moment leeg. Ieniemienie zei nog dat ze dan mooi alles kon zien, maar helaas, ook die plaatsen werden vlak voor het begin van de show gevuld. Of nouja, helaas… Het waren best boeiende mensen, 2 jonge heren, een jonge dame en haar vriend, niemand minder dan de nummer 1 dj in de wereld, meneer Tiesto zelf.

Tijdens Dance 4 life en de TMF Awards stond hij nog met de Blue Man op het podium, en nu zat hij te proberen heel onopvallend te zijn op rij 7, recht voor Ieniemienie en mij. Alleen dat al was een hoogtepunt van de avond. Helaas mochten er geen foto’s worden gemaakt, anders had hij zeker weten nu hier op deze site gestaan.

[ Hier had een foto van Tiesto gestaan als ik foto’s tijdens de show had mogen maken.]

De show van de Blue man zelf was geweldig. Ze zijn ontzettend interactief met het publiek, waardoor de eerste 6 rijen behalve verf ook pudding en ander etenswaar naar zich toe geschoten kregen. Mensen werden uit het publiek gehaald om mee te spelen, en de Blue Man kwamen ook echt het publiek in, al dan niet gevolgd door een camera. Aan het einde van de show speelden ze een cover van I feel love wat een van de eerste synthesizer liedjes zou moeten zijn, op hun eigen manier natuurlijk. Van achterin de zaal rolden ze ontzettend, maar dan ook ECHT ontzettend veel crêpe papier de zaal in, wat naar voren moest worden doorgegeven. Naar voren, dus aan wie moesten wij dat doorgeven? Inderdaad, Ieniemienie mocht meters wit papier doorgeven aan Tiesto, en ik aan zijn vriendin. Maar goed, dan houd het publiek een keer op, na de eerste rij is er niemand meer om het papier aan door te geven. En dus blijft alles voorin de zaal liggen. En toen moest de eerste rij dus gaan staan, omdat het papier anders tot boven hun hoofd zou stijgen. En daar stonden die mensen dan, met hun nette kleren onder een plastic poncho, met papier tot onder hun oksels. Geweldig gezicht.

Blue Man Group, een groep van 3 blauwe mannen, die muziek maken op pvc buizen, de hele show geen woord zeggen en ontzettend interactief zijn. Een groep en show die je niet onder woorden kan brengen, maar gewoon een keer moet zien.

Natuurlijk kwam ook aan die show een einde, waarna de Blue Man de lobby in kwamen, een extra bonus op de vrijdag en zaterdag avond, waar je dan wel 5 euro meer voor betaald, maar dan zie je ze wel van dichtbij, kun je ze aanraken en kun je een foto van ze maken. En dat mag dan wel…

Marc met een blauw mannetje

Op de weg naar huis zag ik dat ik een blauwe duim had, waarschijnlijk van toen ik hem op zijn schouder tikte ofzo. Je zou bijna je handen niet meer wassen, maar dat doe je natuurlijk wel. Je staat immers op de foto, dat zegt meer dan een blauwe veeg op je duim.

En dan snel naar huis, want het is een dringen en wringen om op de foto te mogen en verder is er alleen maar dat kraampje met te dure en te leuke Blue Man Group goodies, en een dj. Dus naar buiten, taxi bellen en naar huis. Taxi zou er binnen 5-10 minuten moeten zijn, maar was er vrijwel meteen. Of hij voor ons was weet ik niet, maar hij was vriendelijk, hield zijn mond tegen ons, vertelde geen verhalen over dat hij gedronken had, hij had een meter die precies vertelde hoe duur de rit was en hij koste maar 10 euro, eigenlijk zelfs minder. Beter dan de voorganger dus.

Zondag richting Ienieienie’s huis voor de kerst, Eerste kerstdag vierden we bij haar thuis. Dat staat gelijk aan veel plezier met de surprises, lekker eten van de gourmet en natuurlijk kado’s. Mijn zelfgemaakte huis viel gelukkig in de smaak, iedereen vond hem mooi, en dat mag ook wel als er een hele boel tijd in zit. Dit jaar waren er een basketbal, een lampenkap, politie dossier, ijsdoos, mijn huis dan, en ik kreeg een inburgeringscursus Brabant style. Blijkbaar was ik nog niet Brabants genoeg. Maar wel erg leuk verzonnen.

2e Kerstdag was het weer hier, dus weer terug met de trein naar Leiden. Hier gelukkig geen surprises maar gewoon kado’s onder de boom. Ook hier leuke kado’s en lekker eten.

Met oud en nieuw voor het eerst in jaren weer vuurwerk gekocht, eigenlijk meer geld eraan uitgegeven dan normaal is, maar goed, het was wel erg mooi vuurwerk, dus dat maakt wel weer een beetje goed.

Waarom geen lange stukken over kerst en oud en nieuw? Omdat 2006 helaas niet MIJN jaar is geworden, zoals ik eerder wel verwachte. 2 December krasloten en een oudejaarslot leverden maar 19 euro bij elkaar op, en dan stonden er nog wel penguins op de krasloten. Bovendien besloot mijn baas om mijn laatse maand in 2006 te verpesten door te zeggen dat hij mijn contract misschien niet verlengd. Dat betekend dat ik dan vanaf eind Februari geen werk meer heb.

Dat gezeik heeft mijn kerst en oud en nieuw dus een beetje overschaduwd. Het beïnvloed mijn humeur zodanig dat ik niet bepaald het zonnetje in huis ben, ik ben totaal niet meer gemotiveerd op werk, aangezien baaslief al een maand ‘nog niet weet’ of ik mag blijven. Eind 2006 en begin 2007 is dus ook de tijd dat ik naar werk moest en moet zoeken.

Mijn humeur is zodanig verpest door mijn baas dat ook Ienieienie weinig plezier aan me beleefd. Ik slaap slecht omdat ik soms uren wakker lig, denkend aan werk. Dus baaslief geeft behalve mijn baan, ook mijn relatie een flinke duw.

Je begrijpt dus wel, dat ik niet heel erg blij ben met mijn baas en ook niet bepaald in de stemming ben om lange stukken te schrijven.

Hartelijk dank voor een ieders begrip.