Nee, niet weer een weerbericht, de sneeuw is over, we gaan langzaam de zon tegemoet. Plaatselijke sneeuw werd verwacht in Brabant, en dat hebben we gehad… Bijzonder plaatselijk.

Zaterdag was de dag van de Winter Efteling voor mij, Jay en mijn ouders. Alleen  mijn pa kon uiteindelijk niet mee, vanwege de honden die ook uitgelaten moeten worden en het niet zolang op kunnen houden tot we terug zijn, aangezien we tot vrij laat in het park bleven voor de bus ons terug naar Leiden bracht. Maar er moest wel voor de kaartjes betaald worden, omdat er een voorstelling bij de kaartjes hoorde, kaartjes voor de voorstelling waren al gereserveerd. En dus was het voor mijn moeder lootjes trekken, een vriendje van Jay mee, of Ieniemienie. Ieniemienie won, en na een hoop gedoe met haar ouders enzo geregeld dat haar vader haar naar de Efteling zou brengen, en dat ze met de bus mee naar Leiden ging.

Bij het park stond Ieniemienie al te wachten en konden we na een kleine pitt-stop in een restaurant om bij te tanken en overbodige vloeistof te lozen door naar de voorstelling in het Efteling Theater: TiTaTovenaar.

Ik hoor mensen denken, dat is iets van vroeger, dat is leuk voor oude mensen of hele jonge kinderen. Maar ik vond het eigenlijk wel leuk. Beter dan ik verwacht had, want ik verwachte eerlijk gezegd ook iets voor kleine kinderen. Maar viel reuze mee, genoeg humor in de voorstelling om ook mij te vermaken als 19 jarige.

Na de voorstelling beetje door het park gezworven, atractie in, atractie uit, voor je erin kon in de rij staan, soms 45 minuten, soms iets korter, maar over het algemeen erg lang. Erg lang en erg koud. Maar het was heel erg leuk. Ook bekenden tegengekomen, min of meer geplanned, we wisten van elkaar dat we in de Efteling waren. Tijdje met hun opgetrokken, met elkaar naar attracties geweest enzo, was wel gezellig, leuk om die ook eens in het echt te zien.

De dag werd afgesloten met een plaatselijk buitje sneeuw. Eigenlijk was het zeepsop uit overdreven grote machines bestuurd door mensen die idiote Russische wetenschappers voor moesten stellen, maar het effect was hetzelfde.

Daarna eigenlijk vrij snel naar huis met de bus, en de volgende dag Ieniemienie naar huis gebracht en er achter gekomen dat ik iets verkeerds heb gegeten. En natuurlijk merk je dat pas als je de kramp in je buik voelt. En natuurlijk voel je die pas nadat je bij de Burger King een grote milkshake hebt gehaald. En natuurlijk hebben ze op dat moment een King Kong actie waardoor de grote die je altijd besteld ineens nog groter is. En natuurlijk ben je op dat moment op het station. En natuurlijk is dan de bus er pas over 20 minuten. En natuurlijk is er dan geen wc in de buurt…

Of toch wel? Achter een muurtje vond ik een invalide wc, die iedereen ‘s nachts mag gebruiken. Maar wel eentje waar volgens de automaat 50 centmuntje in moet voor die open gaat. Heb ik toch geen 50 eurocent muntje! Maar ja, moet toch nodig… misschien dat ie een euro wel pakt, maar alleen niet wisselt… Wisselt? Natuurlijk, wisselgeld! Ik had nog wel een paar losse muntjes van 10 en 20 cent, dat maar proberen dan…

Eerste 20 cent… niks… tweede 20 cent ook niks… 10 cent…

Het groene lampje word rood, wat betekend dat de wc de eerste 10 minuten van mij is, daarna gaat het lampje op rood en kan de volgende persoon zijn geld inwerpen.

Gelukkig was er ook wc papier, al was het van dat grijsbruine papier wat ongeveer gelijkstaat als schuurpapier korrel 60, gegarandeerd na 1 keer vegen je hele reet open. Maar het lucht wel op, dat is me die 50 cent en bloedende reet wel waard.