Het was wat langer wachten dan de bedoeling was met het eerste stuk van dit jaar, maar er kwam een en ander tussen. Ten eerste gaat werk gewoon door, of nou ja, ging door. Zit nu al een week ziek thuis. Maar beginnen bij het begin.
Wat ik als eerste wel leuk vind om te vermelden is mijn reddingsactie om een kip te redden. Een kip vond het blijkbaar leuk om zich op het terrein van mijn werk te begeven. En dat moet je niet doen met bouwlui en, in dit geval, schilderlui aanwezig. Het arme beest voelde zich een beetje in het nauw gedreven blijkbaar, en vloog metershoog naar het plafond, en dat is vrij hoog in een loods. En daar bleef hij, waarschijnlijk te bang om de sprong naar beneden te wagen, maar zitten. Ondertussen was er al een pauze geweest en toen hoorde ik het pas, dus het arme dier zat er al wel effe, dus ben ik maar naar boven geklommen en heb hem maar gepakt. Aangezien het op een Vrijdag was, en op Vrijdag altijd chinees word gegeten op werk, was het dier zijn leven niet zeker bij ons, een kip in ruil voor gratis chinees werd al overwogen. Ik heb het dier dus maar in veiligheid gebracht bij de eigenaar, die helaas wel waakhonden had. Dat was even schrikken als ze ineens achter je beginnen te blaffen. Maar gelukkig zaten ze nog vast.
Daarna had ik einde van de middag een afspraak met mijn trainingscoach. Ik heb besloten dat het weer eens tijd werd mezelf op de sportschool te begeven, en daarom had ik een afspraak met een coach en werd mijn conditie getest. De conditie was goed, alleen de elektronisch testen waren wat minder. Natuurlijk viel de BMI (Body Mass Index) te laag uit, wat betekend dat ik te licht voor mijn lengte ben. Geen verassing. Dat daarna 2 apparaten het af lieten weten bij het meten van mijn lichaamsvet percentage was wel een verassing. Beide apparaten gaven een Error4. Na een kleine zoektocht bleek dat te betekenen dat mijn percentage buiten het meetbereik ligt. En wie mij kent, weet dat dat niet betekend dat ik meer vet heb dan meetbaar is. Een man van 20-39 hoort een lichaamsvet percentage van 8-20% te hebben, dat is normaal. Alles onder de 8% is eigenlijk te laag. Beide apparaten die het moesten testen, kunnen niet onder de 5% meten. Ik heb dus echt te weinig vet.
Daarna ben ik een ritje met de trein enzo gaan maken, maar die had ik net gemist dus moest een half uur wachten op het koude perron, toen had die vertraging, dus kon ik nog langer wachten, en daarna heb ik nog een tijdje gefietst met een doos onder mijn arm. Al met al heb ik een paar uur in de kou rondgehangen, en dat merkte ik wel toen ik Zaterdag wakker werd. Ten eerste kwam mijn arm niet meer verder dan 90 graden gebogen, verder deed gewoon teveel pijn. Ik had de Donderdag een les met gewichten gedaan en net effe teveel gegeven. Vrijdag was rustdag maar toen heb ik met een doos onder mijn armen gefietst, dus rechter arm was helemaal verkrampt. En de paar uur kou die ik daarbij heb gepakt waren ook de druppel van wat ik nodig had. Ik voelde me die week al niet helemaal lekker, maar Zaterdag werd ik wakker met een oude bekende, De voorhoofdholte ontsteking. Ik heb me in tijden niet zo beroerd gevoeld, maar dat is ook logisch, want ik heb er schijnbaar een griepje bij te pakken gekregen. En dus zit ik al de hele week ziek thuis. Zaterdag kon ik nog wel wat doen, goed ingepakt effe de stad in en ‘s avonds effe naar het casino, Zondag ging het al minder en moest ik noodgedwongen boodschappen doen, een regelrechte ramp met knallende koppijn en duizelig als de pest. Daarna ben ik het huis niet meer uit geweest. En iedere keer als ik denk dat het wel weer gaat, hang ik binnen een uur weer boven de pot. En dat zuigt, want ben het zat thuis, wil weer aan het werk en langzaam weer beginnen met fitness. Heb ik net mijn trainingsschema, heb ik nog geen dag ervan kunnen doen omdat ik lig te snotteren in bed, met een bonkende kop op de bank lig te vervelen of mijn voedsel aan het riool schenk. Ook zonde van mijn kookkunsten.
Maar er is ook goed nieuws, in de week voorafgaand aan de kleine ongemakken des ziek zijn heeft de creativiteit een hoogtepunt bereikt. Er is een liedje met filmpje gemaakt. Beide zo ontzettend simpel maar wel leuk, precies mijn ding natuurlijk.
Het filmpje is niet echt een promo, het was gewoon een leuke grap om het filmpje en liedje te maken, en aan het eind even wat woorden van dank over te brengen.
Voor de liefhebbers is het filmpje hiero. En daarmee sluit ik af.
